Ik voel mij (niet) geroepen
Dat was het thema van de kerkdienst afgelopen zondag.
Als je gevraagd wordt om iets te doen in de kerk, zijn er altijd honderdduizend redenen om nee te zeggen, waarvan de meest gebruikte is: Daar ben ik niet geschikt voor, dat vinden we zelf dan, of gebruiken we als smoes. Maar het gaat er ook om, of we iets willen, want als je het wil, krijg je ook de kracht om er geschikt voor te zijn.
Dat heb ik zelf ervaren, in 1994 voelde ik me geroepen om me aan te melden voor de kerkenraad, zonder te weten of ik er geschikt voor was. Tijdens mijn huisbezoeken als pastoraal ouderling, kreeg ik vanzelf de juiste teksten of gebeden in gedachten, die op dat moment het meest geschikt waren. Na een paar jaar, kwam er een vacature bij de kerkvoogdij, waar toch meer mijn hart lag en heb ik de ledenadministratie op me genomen. Later ben ik om gezondheidsredenen afgetreden, maar vond dat wel jammer.
De laatste jaren voelde ik me toch weer geroepen om iets te doen en in 2022 is dat deze website geworden, soms een berichtje over iets heel gewoons, maar ook over het geloof.
Soms denk ik wel eens, ik stop er mee, want ik weet niet wat ik moet schrijven, maar dan klinkt er een stemmetje, dat zegt: doorgaan, want dit is jouw manier om een steentje bij te dragen.